-
1 dētestātiō
dētestātiō ōnis, f [detestor], the invocation of a curse: eā detestatione obstricti, L.: dira, H. — An averting by sacrifice, deprecation: scelerum.* * *Icastration; removal of testesIIsolemn curse/execration; expression of hate; averting w/sacrifice; renouncation
См. также в других словарях:
CARMEN Rogationis — apud Livium, l. 3. c. 64. Recitabatque (Duilius) rogationis Carmen, in quo, Si Tribunos plebei decem rogabo, si quos minus hodie decem Tribunos plebei fecerint: hi tum uti quos sibi collegas cooptâssint, ut illi legitimi eâdem lege Tribuni plebei … Hofmann J. Lexicon universale